Çocukken inandığım şeyler

vesselam sağolsun yine mimlemiş beni
mim kadrosunda var olmak benim için sevindirici bir durum
blog aleminde hiç olmazsa biraz atraksiyon oluyor. insanlar birbirleri hakkında merak ettiklerini şu mim olayı sayesinde biraz daha öğreniyor sanırım

mim sorusu

Ben Küçükken .... Sanıyordum ! Hepimizin Küçük Yaşlarda İnandığımız Saçmalıklar Vardır.. Fazla Şeyler Yazmamıza Gerek Yok 3 Tane Yada 5 Tane Yazsak Kafidir :) demiş

ben bu soruyu yine egzantirik cevaplarımı birkaç öykü halinde vereyim

1- radyo

ufacıkken kendim gibi ufacık bir radyo vardı evde. kocaman vitrinin içinde pek de afilli olmayan, tek kaset çalma yeri olan birşey. ve annem her ev kadını gibi onun üstüne de örmüştü bir dantel. ve ben radyonun içinde hep birileri var zannederdim. yani karınca kadar insanlar radyonun içinde sırayla şarkı söylüyo zannediyordum

2- televizyondaki öpüşme sahneleri

yalnız sanata çok saygılı ve düşkün bir toplum olduğumuzu belirtmeliyim. çünkü bizi hep çocukken öpüşme sahnelerinde - yok la aslında bunlar öpüşmüyolar kamera böyle gösteriyor- diye büyüttüler. sanırım böylelikle çocukken izlediğimiz hiçbir erotik şeyden nemalanmadık.  böylelikle de çocuklar etkilenmiyor ve aile büyükleri her öpüşme sahnesinde kanal zap yapmak zorunda kalmıyordu. ama eve bir misafir geldiğinde öyle mi ? direk bir öpüşme sahnesinde zaplanır, eğer yine bir öpüşme sahnesi çıkarsa - amann televizyonda da birşey yok- diye televizyon hemen kapatılır. çünkü eğer misafirlerin olduğu bir karmaşanın içinde sevişmeli birşey oynarsa ev sahibinin televizyonunda, o ev sahibi sapık zannedilir.

3- gökkuşağı

Yalnızca ben miydim bu yalana kanan. Hani çocukken derlerdi ya gökkuşağının sonuna git orada bir küp altın var diye. Gerçi belki size öyle yalan söyleyeniniz de olmamıştır ama ben inanmıştım o yalana. Çocukken az altın macerasına çıkmadım rüyamda.


4- cüney tarkın

çocukken cüneyt arkın ile zannettiğim birçok gariplik vardı.
o adam o kadar bıçak yiyor nasıl ölmüyor
kaleden nasıl aşağıya atlayınca birşey olmuyor
olduğu yerden 5 metre nasıl zıplıyor gibi
bir de kim demişti hatırlamıyorum ama;
-yay var len o adamın ayağının altında, demişti.
bende gidip hurdacıdan karyola yayı almış ayağımın altına bağlamıştım. hiç zıplayamadım ama çok düşüp kafamı sağa sola vurdum :D

bir de adını hep cüney tarkın zannederdim. cüneyt arkın olduğınu ilkokulda hocamdan öğrenmiştim.

5- peter pan-ın dünyası

çok ufakken mahallede birgün arkadaşlar toplamış bir ağacı taşlıyolar.
-la dedim napıyonuz siz-
- oğlum sorma bak şu dalda ki yuvarlak kayış var ya ( arabanın motor kayışı )
-eee
- işte onu taşla vurup aşağıya düşürürsek peter panın dünyasına geçiyormuşuz
- hadi len
- vallaha lan
-piyyy iyi o zman dur atayım

koca bir taşı elime aldım. havaya fırlattım. bir baktım ağacın diğer tarafında yere bir çocuk düştü. kafası kan revan içinde. ben o korkuyla, topuklarımı götüme vura vura nasıl koşuyorum ama . eve gittim direk divanın altına saklandım. anneme;

- anneee beni sorarlarsa karsa köye gitti de
- yok yok ablası geldi aldı tuzlada yaşıcak artık de
-yok yok anne öldü de sen
- niye lan eşek sıpası niye ölüyomuşun sen. hele ettiği lafa bak abırsızın ( karsça bir terim  )
- vallahi anne sen öldü demessen öldürecekler zaten :D

6- şort

çocukken en çok içimde kalan şeylerden biri şort giymek olurdu hep. çünkü babam hiçbir zaman izin vermezdi şort giymeme.
-ne lan o kız gibi bacakların meydanda der otoritesini koyar içime korkuyu salardı
ama yıllar sonra öğrendim ki, canım babam benim yaramazlığımdan dolayı,
- bu çocuk bir tarafını kıracak, dizleri falan hep yara olacak, götünün üstünde durmuyo bu salak
diye düşündüğü için hep pantul ( karsça) giydirirmiş.

affet beni babo çocuktum nerden düşüneyim bu kadarını. huzur içinde yatasın

benden şimdilik bu kadar
sağlıcakla