Kayıtlar

Ağustos, 2011 tarihine ait yayınlar gösteriliyor

Komunist misin lan sen!

Resim
usta birliğine ilk gittiğim gün. Mardin. Bir transit dolusu adam karakoldan içeri girdik. Tek sıra halinde karakol binasının önüne topladılar bizi. Perosedürü az çok ezberledik artık. Herkes çantasını önüne bırakacak, içindeki eşyaları çıkaracak, telefonu elektronik cihazı var ise delikanlı gibi teslim edecek yada şansını deneyip saklayacak. Ama yakalatırsa da verilen tehtidlere hazırlıklı olacak... Aynen öyle oldu tabi ki de. Ben elimde kocaman bir bavulla gelmiştim. Önüme gelen astsubay valizin yarısından kitap çıkardığımı görünce bir şaşırmıştı tabi. Direk '' Hangi okul mezunusun ?'' diye sordu. Gönül isterdi ki harvırd - kenbiriç falan diyeyim ama öyle olmadı. . '' ortaokul mezunuyum '' dedim, şaşırdı... Neden şaşırıyorsa artık. Yani zamanında okumak isteyipte okumadığım için hevesim kursağımda kalmış olamaz mı ? Neyse tam o sırada daha ileride olan karakol komutanı; '' bak hele şu çocuğun kitaplarına ne üzerineymiş diye seslendi

ölmek

Resim
sene 2010 Mardin gece 03:00 suları ben ve birkaç arkadaşım nöbette bekliyoruz geceleri 12 saat nöbet- üstümüzde çelik yelek 8 kilo başımızda mifer1.5 kilo hani yeni doğan çocukların kafası durmaz; bir o yana- bir bu yana düşer ya öyle bir hal almış kafamız gizlice dinlediğimiz bir radyo var, o da olmasa sabah olmaz birden tepenin ardında duyulan silah sesleri... işte o silah sesini duyana kadar ne bulunduğumuz yerin kritikliğine ne de birgün ölebileceğime inanmamıştım belki de inanmak istememiştim ama sonra ne kadar cesur da olursan ol ne kadar gelsinler taaa amına koruz hepsinin desen de o tatlı canın yok mu bir an düşündürüyor seni ya bu  tarafa da geldilerse ya gelip sıkarsa şimdi biri ? belki de göremiyecem bile kimin vurduğunu belki sırtımdan girecek bir kurşun eee sonra ? daha 20 yaşındayım lan buradan çıkıcam birini sevicem bir iş bulucam hayal kırıklıklarım olucak- mutluluklarım olucak kızım olucak adı yaren oğlum olucak adı çınar daha fazla şiir

doğum günü yazısı

hani insanın ailesinde bazı karakterler vardır yaşça senden büyük olsa da bir türlü dilin varmaz yanına abi ya da abla takısı yakıştırmaya çünkü sen onu hep kendin kadar yakın görmüşsündür ama kalbinde hep büyüğün olduğunu da bilmişsindir. zaman ne kadar geçerse geçsin çevrendeki insanların hepsi büyür hepsi yaşlanır ama bir tek o yaşlanmaz çünkü sen zaten onu kendinden büyük iken benimsemişsindir o yüzden o hep senin gözünün önünde aynı kalır belki gidip tüm gün boyunca dertleşmemişsindir ya da başın sıkıştığında arama gereksini mi de duymamışsındır ama hep sanki her an yanındaymışsın gibi hissetmişsindir. bazı insanlara derdini açamazsın sırf derdine dertlenmesin diye işte öyle biri olmuştur senin için ve zaman aktıkça her yıl senden bir yıl daha uzaklaşmayacak; yaklaşacaktır. nice yıllara kuzen iyi ki varsın hiç eksik olmayasın.

'kars peyniri güzeldir; kars peyniri sensin aşkım

dün gece ablam sahura kaldırdığında bir baktım ki gözleri yaşlı '' tamam  kızım ağlama- uğraştırmıcam bir daha seni bu kadar kalkmak için'' dedim. o da ''yok be salak ne senin için ağlıcam film izleyeyim dedim sahura kadar şu incir reçelimiymiş neymiş onun dvd si vardı çekmecende onu izledim'' -eeee ''ya film çok acıklıydı ona ağlıyorum'' dedi film hakkaten güzel bir film hatta şahane izlediğim en güzel türk sinemalarından bir tanesi ve hafızamdan hiç çıkmayacak ama insanın ablası bir film yüzünden dahi ağlıyorsa ister istemez gıcık oluyorsun prodüksüyona çocukluğumdan beri ailenin hep güldüren kısmı olmayı alışkanlık edindim o yüzden vazifemi üstlendim ve '' kars peyniri güzeldir; kars peyniri sensin aşkım'' dedim ablama artık film yüzünden değil benim esprim yüzünden gözleri doluydu çünkü istiyorum ki çevremdeki insanları gözleri yalnızca mutluluktan dolsun. böylesi daha iyi... çünkü bu film kim bil