Yeditepe İstanbul Diyalogları- 3

                                         Birgün ben de yazarım belki bizim mahallenin romanını...


Hayatımda ilk kez sigorta hastanesine gittim. Anladm ki yoksulun yorgunluğu bitmez / Olcay
Yıllar önce nasıl ayrıldığımızı hatırlıyor musun Ali ? Evet, yarın görüşürüz diye..
Seni görünce manasızca lafa gireyim dedim. Belli mi olur istemsizce de olsa yüzün gülmeye benzer bir şekil alır. / Ömer
laf bu öksüz bir şey; bazen senin bazen benim...
öyle bir duygunun varoşlarında aşkın kenar mahallesinden kiminle çıkacaksın...
nasıl göremiyorsun bilmiyorum. o senin yoksulluğunun devamı.. / Duru
eğer birgün sana kötü davranırsam bu seni sevmediğim için değil...
insan her gün yaptığı şeyi düşünür mü ? Sen her gün geçtiğin sokaktan giderken köşeyi dönecektim diye düşünür müsün ?
sana Ömer'in ağzıyla konuşayım Duru.Sen sağlamcısın!
çok şey vaad edemem ama,mutsuzluk garanti ...
her akşam eve döndüğümüzde birbirimizi bulabilmek için evleniyoruz ( bak bu sözü belki ileride davetiyemde kullanırım :)
öyle bir bak ki bana, gelmem için başka mazeret gerekmesin...
insan en kolay kendini kandırabiliyor...
yüreğimdeki bütün yüzler sana dönüşüyor...
çünkü benim tek işim seni sevmek...

Yorumlar

  1. çok güzel sözler ve anlamlı da.tek işim seni sevmek ne kadar net

    YanıtlaSil
  2. bu da benden olsun..

    "Olcay : Yaptıklarına değdi mi Ali? Hani değiştirecektiniz; her şeyi, hepimizi.. Ama olmadı, siz değiştiniz. Şimdi soruyorum bütün bunlara değdi mi?

    Ali : Bazen fırının karşısına geçip gizlice seni izliyorum. Kendini işe verdiğin zaman sanki başka biri oluyorsun. Çünkü o sırada değişiyorsun, hayatını değiştiriyorsun. "

    YanıtlaSil
  3. Hayalimde ki dakdilo.
    Bende yazıcam hacı. Yazıp it osruğu gibi kaybolucam ortalıktan.
    nasılım ? :d

    YanıtlaSil

Yorum Gönder

Bu blogdaki popüler yayınlar

Biliyorum Sana Giden Bütün Yollar Kapalı

Orhan Veli'nin ölümü ve mezarı

Dünyanın bilinen ilk şiiri