İstanbul'a kavuşmak...
Günaydın blogcanlar. Sevgilisi olanın sevgililer gününü kutluyor, olmayan içinde '' canınızı sıkmayın zaten gereksiz bir gün'' diyorum. Malum olmayanlar hep böyle der. Kıskanç mıyız neyiz ? Lakin şu da var; hiçbir sevgililer gününe kız arkadaşımı denk getirememişimdir. Nasıl oluyorsa doğumgünlerinde, sevgililer günü gibi hediye alabileceğim günlerde sevgilim olmuyor. Bir hafta önce ayrılır, gün geçtikten bir hafta sonra barışırım hatta. Ama kimse de bana '' al şunu, geçmiş doğumgünün kutlu olsun'' demez. Zalımlar...
Neyse herşey bir yana hepinizin tekrar sevgililer gününü kutlar, güzel bir gün geçirmenizi dilerim...
Sonunda İstanbul'a geldim. Şu İstanbul denen meret harbi başka güzel. Daha arabalarda 34 plakasını görmeye başlar başlamaz yüzüm gülmeye başladı. Gelmenn sevinci ve gideceğim günün üzüntüsünü şimdiden yaşıyorum.
Asker adam izne eldiğinde onu ilk şaşırtan şeyler genellikle ufak şeyler olur. Mesela; cam bardak. Malum askerde metal bardakta çay içtiğin için ve o çay genellikle soğuk ve rengi kaçmış garip birşeye dönüştüğü için, cam bardakta çay getirdiklerinde sana '' aboooo bu ne çay mı ? Cennet bu cennet '' diyorsun. Sonra üst üste çay içmeler. Bir de ben tomurcuklu çay hastasıyımdır. Demlik yetişmiyor bana.
Zaten öyle bir modda gelmişim ki; askerde hep uygun adım yürüdüğümüz için ( sol- sağ nidaları ve kolların bel izasına kadar kalkıp dik şekilde yürümek ) normal yürümeyi unuttum. Eve doğru kendimi uygun adımda yürürken buldum. Sonra yolda gördülerimle tokalaşmak yerine asker selamı vermeler, biri aferin v.s dediğinde yüksek sesle ''sol'' ( askerde dağol denmez - sol denir )demeler bla bla bla.. Yani sivilde olduğumu anlamam birkaç saat sürdü :)
vel-hasıl kelam İstanbul'a gelmek çok güzel. Bu askerliğin insana birçok şeyi nasıl özlettiğini bahsetmiştim En çok da yaşadığın yeri özlüyorsun sanırım. Gittiğim kafeler, arkadaşlarım hepsini çok özlemişim. Ama bir haftalık zaman içerisine ne kadar şey sıkıştırabilirim bilmiyorum...
Yukarıdaki resim Eylül ayında her zaman gittiğim Leman Cafe'nin önünde yaptığım tavla turnuvasındaki yenilgimden sonra çekildiğim bir resim. Oyunlarda kaybetmekten üzülmem. Çünkü hiçbir zaman bir bahis yoktur ortada. Bahis her zman dostluk güzelliktir değil mi ? Yenilen yenene daha çok dost oluyor benim çevremde En güzeli de budur...
Ben yine yalnız bir 14 Şubat geçiriyorum.
Yalnız geçirenler elin Leman'da beraberce yenilelim :)
Yalnız geçirmeyecek olanlarda hiç bizi kıskandırmasın ha. Keyfinize bakın
Sağlıcakla blogcanlar
Neyse herşey bir yana hepinizin tekrar sevgililer gününü kutlar, güzel bir gün geçirmenizi dilerim...
Sonunda İstanbul'a geldim. Şu İstanbul denen meret harbi başka güzel. Daha arabalarda 34 plakasını görmeye başlar başlamaz yüzüm gülmeye başladı. Gelmenn sevinci ve gideceğim günün üzüntüsünü şimdiden yaşıyorum.
Asker adam izne eldiğinde onu ilk şaşırtan şeyler genellikle ufak şeyler olur. Mesela; cam bardak. Malum askerde metal bardakta çay içtiğin için ve o çay genellikle soğuk ve rengi kaçmış garip birşeye dönüştüğü için, cam bardakta çay getirdiklerinde sana '' aboooo bu ne çay mı ? Cennet bu cennet '' diyorsun. Sonra üst üste çay içmeler. Bir de ben tomurcuklu çay hastasıyımdır. Demlik yetişmiyor bana.
Zaten öyle bir modda gelmişim ki; askerde hep uygun adım yürüdüğümüz için ( sol- sağ nidaları ve kolların bel izasına kadar kalkıp dik şekilde yürümek ) normal yürümeyi unuttum. Eve doğru kendimi uygun adımda yürürken buldum. Sonra yolda gördülerimle tokalaşmak yerine asker selamı vermeler, biri aferin v.s dediğinde yüksek sesle ''sol'' ( askerde dağol denmez - sol denir )demeler bla bla bla.. Yani sivilde olduğumu anlamam birkaç saat sürdü :)
vel-hasıl kelam İstanbul'a gelmek çok güzel. Bu askerliğin insana birçok şeyi nasıl özlettiğini bahsetmiştim En çok da yaşadığın yeri özlüyorsun sanırım. Gittiğim kafeler, arkadaşlarım hepsini çok özlemişim. Ama bir haftalık zaman içerisine ne kadar şey sıkıştırabilirim bilmiyorum...
Yukarıdaki resim Eylül ayında her zaman gittiğim Leman Cafe'nin önünde yaptığım tavla turnuvasındaki yenilgimden sonra çekildiğim bir resim. Oyunlarda kaybetmekten üzülmem. Çünkü hiçbir zaman bir bahis yoktur ortada. Bahis her zman dostluk güzelliktir değil mi ? Yenilen yenene daha çok dost oluyor benim çevremde En güzeli de budur...
Ben yine yalnız bir 14 Şubat geçiriyorum.
Yalnız geçirenler elin Leman'da beraberce yenilelim :)
Yalnız geçirmeyecek olanlarda hiç bizi kıskandırmasın ha. Keyfinize bakın
Sağlıcakla blogcanlar
Hos geldın Istanbul a sevgılı Emrah
YanıtlaSil:) yalnız degılsın kı
bak bız blogcanların varız:)
Yanındayız..
Hava da cok guzel
Istanbul senı guzel karsıladı
tadını cıkarmaya bak:)
hoşbuldum
YanıtlaSilgerçekten de hava çok güzel
çok şanslıyım
ver elini istiklal :)
Bence sevgilisi olan da olmayan da pek abartmamalı bugünü :)
YanıtlaSilİstanbul'dan uzakta kalmak; bir süre de olsa onun farkını, değerini hissettiriyor gerçekten.
Hoşgeldin, tadını çıkar ve bolca İstanbul depolamaya bak, tekrar uzaklaşınca lazım oluyor:))
hoşgeldin kardeşim:)
YanıtlaSilyazdım sana askerde sevgilisiz olman çok daha iyi.
bak keyfine leman cafende dostlarınla.
ben karstan geldiğimde orda buzda yürümeye alıştığımdan mersinde de ayakları ı sürüyerek yürümüştüm .:)
musluktan akan su tuhaf gelmişti okadar çabuk alışıyorsunki bulunduğun ortama insan oğlunun en güzel özelliğide bu sanırım.
çabuk alışıp çabuk unutuyoruz:)
hatırlayacağın güzel anılarla gelir hatırlama istemeyeceğin anılar çok yaşamadan unutur gidersin ve başlarsın blogcanlar bu 14 şubatta sevgilimle el eleyim selamı var diye bir yazıya:)
kardeşim kendine iyi bak mardin gerçekten güzel bir yerdir ve sen güzel yerlerinde güzel günler geçirirsin.
sevgimle asya kızda öper emrah abisini
Hosgeldin emrah:)
YanıtlaSilmubarek sevgililer gunun kutlu bi de mutlu olsun:)
SELAMMM hoşgeldin asker :)
YanıtlaSilHoşgeldin. Dün ben de İstiklal'i arşınlıyordum ama karşılaşmamışız bak :) Tadını çıkar İstanbul'un...
YanıtlaSilhoşbulduk
YanıtlaSilvallahi yüzünü bilmiyorum ki belki de karşılaştık :)
Hoşgeldin Emrah :)
YanıtlaSil