Neden mi Asker Eğlencesi Yapmadım!

Neden mi Asker Eğlencesi Yapmıyorum ?

Bunun temeli aslında bundan 7-8 sene öncesine kadar dayanır. Ortanca abim askere giderken ben ufaktım ama lastikçide çalışıyordum. Okul zamanları ne zaman boş kalsam yahut yaz tatillerinde, evimizin hemen dibindeki lastikçide araba lastiği tamir ederdim. İşte o zamanlar ortanca abim askere gitmişti. Bir iki araba konvoyu vardı o kadar. Halaylı çalgılı bir eğlence yapılmamıştı. İşte o zamanlar babam dönüp bana şunu demişti; '' seni davul zurna ile uğurlayacağım''...

Sonra ondan 2 sene sonrası. 17 Mayıs 2003 Cuma. Babamın vefat ediş tarihi. Şimdi düşünüyorum da asker eğlencesi yapsam ne olacak ? Ve sırf sonunda böyle demek için mi davul zurna ile gidicem. Malum zurnayla gidip tabutla dönmekte var. Tamam, vatan borcu, eyvallah.... Ama uğurlama olayı beni bozar.

Hem 15 ay bir dünya erkeğin içinde kalıcam diye eğlence mi olur yahu :)

Hepsinden öte halaya tutuşurken eminim babamın elini arıcam. Otogar da camdan el sallarken babamın bana el salladığını görmek isticem. 2003 den beri bayramlardan bile nefret etmişimdir. Çünkü eve gittiğinde öpülemeyen bir baba eli. Sırtını yaslayamadığın bir çınar. Kırık bir ev direği. Bunları ileride kız istediğimde de, düğünümde de, çocuğum olduğunda da hissedeceğim eminim.

Beni tanıyanlar bilir. Ben hep babacı bir insan oldum. Hayatta en sevdiğim kişidir babam. Annem alınmasın diye hep ikisini de aynı seviyorum derdim. Annemi de çok severim ama belki de erken babasız kalmaktan olsa gerek bu kadar sevişim. Belki babam değil de annem ölseydi ( allah uzun ömür versin anama ) anneci bir insan olacak idim.

Yani dostlar'' lan niye yapmadın eğlence?'' dediğinizde bunu size açıklayamamın sebebi budur.

Beni bağışlayın...

Zaten yarısından çoğu da bitti askerliğin.

Sağlıcakla...