Mapushane Şairi Sabahattin Ali ve Mapushane Şarkıları

Henüz şiir yazmaya başlamadan önce şarkı söylemeyi çok severdim. Artık eskisi kadar sevmiyorum niyeyse. Şarkı yazıyorum arada o kadar...

Ortaokul yıllarına götürüyor beni anılar. Belki de bu zamanlardan bahsetmemin nedeni de ortaokula kadar okuyabilmemdir. Malum sonradan ölüm giriyor hayatımıza, sonra yalanlar giriyor derken bambaşka bir hayata çekiliyorsun istemeden.

Ortaokulda en çok söylediğim türkülerden biri. Başın öne eğilmesin / Aldırma gönül aldırma /Ağladığın duyulmasın / Aldırma gönül aldırma- gönül aldırma...

Bir zamanlar özellikle de hergün çok söylemiştim sınıfta bu türküyü. Yerli yersiz herhangi bir derste hoca kaldırır söyle derdi. Kim bilir belki de birşeyleri hatırlatıyordu ona bu türkü. Bir de hababam sınıfında çalardı bir ara. Edip Akbayram söylüyordu. O zamanlar kim hangi türküyü söylese onun sanardım. Gerçi hala sananlarımız yok mu ?

Sabahattin Ali'ye geç kavuştum. Kürk Mantolu Madonna kitabına hayranlığımla bu kadar nüksetmiştir. Ama onu daha tanımadan kanımın ısınması illa ki Aldırma Gönül ve Leylim Ley ile olmuştur. Çok sonra öğrendim bu türkülerin onun olduğunu.

Çok çekmiş Sabahattin Ali. Çekmemiş şairde tanımadım zaten. Özellikle sosyalist olanlar. Zamanında Atatürk ile ilgisi olmadığı halde bir şiiri için Atatürk'e hakaret var diyerek içeri atmışlar adamı. Savunmasında Bektaşı ayaklanması sonucu yazdığını söylesede inandıramamış kendini ve Sinop Cezaevinin kapıları ona ardına kadar açılmış..

Nasıl bilirsiniz Sabahattin Ali'yi. Öykücü mü, Romancı mı ?

Ne kadar öyküleri ve romanlarıyla tanınsada aslında Şair'dir o. Mapushane Şairidir. En çok da Mapushane şarkıları isimli şiirleri bilinir zaten. Şarkı olmuştur ama biz o sözleri söyleyenin zannederiz hep.

-Ne yapalım Emrah her şarkının sahibini araştıralım mı ? diye soracak olursanız
-Evet abicim araştırın derim ben. Çünkü bazen yazılar yazı olmaktan çıkar bir hayatı taşır...
Çok da zor birşey değil aslında. Sabahattin Ali'nin kızı ne diyordu ; Aldırma gönülü herkes bilir ama kimse onu benim babamın yazdığını bilmez diyordu. Neyse...
Süründüğü yaşamını başka bir mapushane şiirinde; '' Böyle kepaze hayatı / sürüklemekten yoruldum '' diye dile getirmiştir. Hatta o şiirde '' göklerde kartal gibiydim '' adıyla Volkan Konak tarafından söylenmiştir. Ve de Deniz isimli, sesi aynı Ahmet Kaya'ya benzeyen başka bir sanatçı da söylemiş, şiir biraz da Ahmet Kaya Şarkısı olarak bilinmiştir.

Sonunda çareyi yurtdışına kaçmakta buluyor. Kendine rehberlik edecek olan ordudan ayrılmış biri olan Ali Ertekin isimli şahıs tarafından Istıranca ormanlarında öldürülüyor. Nedeni de Ali Ertekin'in milliyetçi duygularının kabarmasından dolayı. Ne kırılmadık kemiği kalıyor ne de işgence görmedik yeri kalıyor Sabahattin Ali'nin. Adam da biraz yatıp çıkıyor...

Sonuç olarak süründüğü bir yaşam, feci bir ölüm ve arkada bıraktığı onca hasret, yazı şiir v.s kalıyor. İyi adamlara hep böyle olmuyor mu zaten ?

03 04 2012 tarihli düzeltme
bugün Cemal Reşit Rey'de düzenlenen Sabahattin Ali'nin belgeseli olan Sabah Yıldızı'nın galasındaydım. Onun hayatı hakkında birçok bilmediğim şey öğrendim. Bunları size daha sonraları da yazacağım. Ama ölümüyle ilgili öğrendiğim gerçeği yazmadan edemedim.

Ben bu yazımı yazdığımda Ali Ertekin'in ormanda öldürdüğünü zannediyordum. Olay aslında öyle değil. Ali Ertekin Sabahattin Ali'nin kafasına sert bir cisimle vurduktan sonra, Sabahattin Ali sorgulanmak üzere karakola götürülüyor. Ve karakolda uğradığı işkenceden dolayı ölüyor. Sonra da tekrar ormana bırakıyorlar Ali'yi... Ertekin de nede olsa vatan borcu namus borcu sahip çıkarlar bana diyerekten suçu üstleniyor. Nitekimde öyle oluyor. Sabahattin Ali'ye değil de katillerine sahip çıkılıyor...