Kendim ve Hepimiz Hakkında

''Ben dünyadan ziyade kafasının içinde yaşayan bir insanım'' -Sabahattin Ali Gerçek hayatı okuduğumuz romanlar ve izlediğimiz filmler ile karıştırmaya başladık iyice.Sevemiyoruz arkadaşlar! Çünkü farkında olmadan kafamızda öyle rol-modeller üretmişiz ki tatmin etmiyor hiçbir şey. Sırf bu yüzden mutlu olamamaya başladık. Sahi okuduğumuz kitaplarda başından sonuna mutlu olan bir karakter var mıydı ?Yoktu. Çünkü biz kendimizi kürk mantolu madonna kitabının içinde bulmak istiyoruz. Beklentilerimiz yaşamak istediğimiz şeyler değişiyor. Üzüldüğümüz karakterlerin yerine kendimizi koyacak kadar vicdanlı olsak da, sonuç; genelde üzüyoruz.

''Önce sevgiyi anlayalım.'' -Şems

Sevmeyi beceremiyoruz arkadaşlar. Sürekli bir şeyler yaşamak insana tecrübe kazandırmaz. Bırakın artık bu mahalle muhabbetlerini. Sevmek bir meslek değildir. Demirci miyiz lan biz işleyen demir pas tutsun. Çekiç vura vura öğrenilir ama kalp ata ata yorulur. Kısacası bir şeyleri fazla yaşadığınızda tecrübeli değil paranoyak olursunuz. Çağımızın en büyük hastalığı da budur.

''Her şey ne zaman güzel olacak ? Benim yaşım geçiyor''

- Anonim

Bir keresinde demiştim; fakirliğin insana sağladığı en büyük katkı; ''profesyonel bir hayalperest olmaktır'' diye. Acıların da insan üzerindeki etkisi genelde bu şekildedir. Acılar yorar insanı, olgunlaştırmaz.. Olgunluk dediğiniz önceden güldüğünüz şeylere daha az gülmekse, daha az konuşmaksa, bu sizi aslında yorar, kuul yapmaz. 

'' aa ne iyi hiç yaşını göstermiyorsun senin gibi düşünemeyen 40 yaşında insanlar var'' eeee? Bu iyi bir şey mi şimdi ? Neden çocukluğumuzu, gençliğimizi, zaten geleceğimiz bir zaman çizgisine önceden taşıyoruz ki ? Acelemiz ne yorulmak için. Henüz yoğrulmamışken üstelik. Çünkü biz her gün son takatimiz ile yürüyoruz ve birden düşüyoruz. Düşüşlerimiz ani oluyor. Kalkamayanın vah haline.

''Çok şey vaad edemem ama Mutsuzluk garanti'' -Yeditepe İstanbul Yani kısacası; şanslı değilseniz, hiç yazılmamış o mutluluk romanının içinde değilseniz, bütün güzel şeyler başınıza bir kere de gelmiyorsa, yaşadığınız tüm acılar benliğinde bir süreliğine unuttuğunuz yaralar açar. Sonra o beklediğiniz kişi elinde bir kase sevgiyle gelir fakat, siz onu içtiğiniz de yaralarınızdan sızar gider.

İşte yine biz bizeyiz Uzanıp kendi yanaklarımızdan öpüyoruz